‘OOG is voor mij een goede critical friend’

Het speciaal onderwijs in Almere heeft een bijzondere ontwikkeling doorgemaakt. Volledig inclusief was het oorspronkelijke doel. Toch moesten veel kinderen die extra zorg nodig hadden naar het ‘oude land’. Er werden nevenvestigingen opgezet om toch ook in Almere speciaal onderwijs te ­kunnen krijgen. Op een gegeven moment werden die nevenvestigingen zo groot dat het zelfstandige scholen werden met een zelfstandig bestuur. Ten slotte werd dat bestuur onderdeel van de coöporatie Passend Onderwijs Almere.
Ellen Voskuilen werd rond 2010 de bestuurder. “Ik begon op een pas gewit kantoortje in een vso-school. Er stond nog niet eens een tafel. Het was symbolisch voor hoe we begonnen: volledig vanaf nul. Een staf was er ook nog niet. Dat werd volledig belegd bij OOG. Ik merkte al snel dat ze op alle onderdelen thuis waren en dat ze heel zorgvuldig op alle vragen een antwoord wisten. Wat ik altijd erg waardeerde was dat ze je keuzes gaven met daarbij een advies wat volgens hen het meest verstandig was. Voor een bestuurder is dat een prettige manier van werken.” 

‘OOG houdt mij scherp’ 

Toen ze verhuisde naar Castricum, ging ze op zoek naar een baan in de buurt. Het werd Zaan Primair en daar kwam ze opnieuw OOG tegen: OOG ondersteunde verschillende net opgezette afdelingen en Jaap Willem Kuit was de controller van het samenwerkingsverband passend onderwijs. Ook hier merkte ze weer hoe prettig het is een beroep te kunnen doen op mensen die hun vak verstaan, die ook op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen en wetswijzigingen. “Ik kan ze opbellen voor verschillende soorten vragen. Bijvoorbeeld: wat voor type controller hebben we nodig, of waar zijn mogelijkheden om te ­bezuinigen? OOG is voor mij altijd een goede critical friend: ze houden mij scherp en prikkelen mij om keuzes vanuit verschillende kanten te bekijken.” 

‘ OOG houdt mij scherp en prikkelt mij om keuzes vanuit verschillende kanten te bekijken.’ 

‘Elke ziekmelding is een probleem’ 

De grootste uitdaging waar zij als bestuurder voor staat, is om de kwaliteit van het onderwijs op peil te houden in de huidige krapte van de arbeidsmarkt. “Elke ziekmelding is momenteel een probleem. Binnenkort gaan vijf directeuren met pensioen; hoe gaan we die op een kwalitatief goede manier vervangen? En ook, als luxeprobleem, waar gaan we het geld aan besteden dat beschikbaar komt vanuit de NPO-gelden als we niet eens de mensen hebben om alle klassen van een gekwalificeerde leerkracht te voorzien? De kunst is dan om je als bestuurder te concentreren op die zaken waar je invloed op hebt.” 
Wat ook helpt is af en toe een adviseur te kunnen bellen om mee te sparren. Ze hoopt dan ook dat OOG nog heel lang kritisch durft te zijn. “Daar kan OOG zich echt mee onderscheiden: vanuit kennis de juiste vragen durven ­stellen.”