‘Klaar voor de toekomst met het administratiekantoor 2.0’

Het motto van Jan Onrust was altijd: ik blijf niet langer dan vijf jaar op dezelfde plek. Inmiddels is hij begonnen aan zijn 23e jaar bij OOG. Wat zegt dat? “Dat ik vergroeid ben met het bedrijf”, zegt hij. “Het voelt toch een beetje als mijn kindje. Ik heb het bedrijf zien groeien vanaf het allereerste begin op een zolderkamertje in Amstelveen toen Rob Naarden mij vroeg: kom je me helpen?, tot wat het nu is: een groot kantoor met tientallen collega’s.”  

Het administratiekantoor bevindt zich in een spannende fase. Er verandert veel, vooral op het gebied van automatisering. Waar de klanten vroeger vanzelf toestroomden, vragen ze nu steeds vaker: kunnen we niet meer zelf doen? Automatisering maakt dat mogelijk. En dat verandert de rol van een administratiekantoor: van voornamelijk uitvoerder naar meer een rol als adviseur, met de uitvoering ernaast, maar minder allesbepalend. Wordt het werk daar interessanter van?
“Zeker”, zegt Jan. “Zolang we iedereen in het bedrijf maar goed meenemen in de verandering. Want dat is toch de kern van OOG: de vakkundige mensen waarmee het goed werken, én goed wijn drinken is. De betrokkenheid van iedereen bij het ­onderwijs is groot, en er is een grote bereidwilligheid elkaar te helpen. Mooi is ook dat je elke dag weer wat nieuws leert. En dat iedereen zijn eigen plek heeft in het radarwerk om het met elkaar steeds een beetje beter te maken.”  

‘De betrokkenheid van iedereen bij het onderwijs is groot, en er is een grote bereidwilligheid elkaar te helpen.’

Jans zoon Yannick werkt ook regelmatig voor OOG: scannen van personeelsdossiers, dat soort werk. Maar ook: instructiefilmpjes maken voor diverse processen van het administratiekantoor. Wat zei hij vroeger eigenlijk op school als ze vroegen wat zijn vader deed? “Dat hij leraren betaalde. Ik weet nog dat hij zelfs in onze vakanties aandacht had voor de uitbetaling van ­salarissen. Dat mag natuurlijk nooit fout gaan. Thuis merkte ik nooit zoveel van zijn werk. Hij weet werk en privé goed te ­scheiden. Al klaagt mijn moeder wel eens als hij zegt dat hij nog even een uurtje wat gaat doen en dan natuurlijk veel later pas weer tevoorschijn komt.”
Zelf is Yannick inmiddels begonnen aan een studie accountancy. Betekent dat dat we hem over een paar jaar ook bij OOG kunnen verwelkomen? “Wie weet”, zegt hij. “Al weet ik niet of ik zoveel wil werken als mijn vader doet. Misschien ben ik meer een ­ondernemer die zijn eigen tijd indeelt. OOG is in ieder geval een bedrijf waar alles goed is geregeld en er wordt serieus en hard gewerkt.” 

Misschien soms wat te hard? “Soms zijn er dagen dat je alleen maar bezig bent met noodverbandjes aanleggen”, zegt vader Jan, “met het weer aan de praat krijgen van systemen. De begintijd van OOG was het leukst, omdat we toen aan het pionieren waren en alles nog mogelijk was. Nu zitten we in een overgang. Alles hangt af van de kracht van het team, van de mensen van OOG. Als we iedereen weten mee te nemen en de lijnen open houden tussen de verschillende afdelingen van het bedrijf, zijn we als AK 2.0 klaar voor de toekomst. Als dat lukt, ben ik erbij.”